به نقل از «پارس فوتبال»

حذف قانون گل زده در خانه حریف؛ درست یا غلط؟

تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۶۱۴۷۴

روز پنج شنبه، ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱ یوفا اعلام کرد قانون گل زده در خانه حریف از ابتدای فصل ۲۲-۲۰۲۱ در تمام تورنمنت های باشگاهی زیر مجموعه یوفا (لیگ قهرمانان اروپا، لیگ اروپا و لیگ کنفرانس اروپا) لغو خواهد شد؛ یک تغییر بزرگ در جهان فوتبال ایجاد می شود. این تغییر مخالفان و موافقان زیادی داشته که در این مطلب به بررسی جوانب مختلف حذف این قانون می پردازیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رسمی؛ قانون گل زده در خانه حریف در مسابقات یوفا لغو شد قانون گل زده در خانه حریف چیست؟

قانون گل زده در خانه حریف، باعث می شود تیمی که در خانه حریف گل می زند بابت گل خارج خانه اش مزیت داشته باشد. این قانون می تواند برنده یک دیدار رفت و برگشت در صورت تساوی را تعیین کند. مثلا اگر تیم A با نتیجه ۳-۲ در خانه تیم B پیروز شود اما اگر در خانه خودش ۱-۰ شکست بخورد، به خاطر گل زده بیشتر در خانه حریف با تساوی ۳-۳ راهی مرحله بعدی می شود. حالت دیگر این است که اگر بازی تیم های A و B در خانه تیم B با نتیجه ۲-۲ تمام شود و بازی برگشت در خانه تیم A، با تساوی ۱-۱ به پایان برسد، این تیم A است که به خاطر گل زده بیشتر در خانه حریف به مرحله بعد می رسد.  قانون گل زده در خانه حریف چرا وضع شد؟

در اصل این قانون برای این وضع شد تا از انجام بازی تکراری در زمین بی طرف یا برگزاری بازی پلی آف که با شلوغ شدن تقویم تیم ها، خستگی بازیکنان را در پی دارد، جلوگیری شود. قانون گل زده در خانه حریف، تیم مهمان را تشویق می کند تا برای دستیابی به مزیت گل زده در خانه حریف، حمله کند و بازی ها جذاب شود. تیم میزبان هم در تلاش است گل نخورد تا به حریف مزیت ندهد. به همین علت، بازی برگشت می تواند با جذابیت بیشتری دنبال شود. معمولا در دیدارهای رفت و برگشت، تیمی که در بازی برگشت میزبان است، شانس بالاتری دارد و به همین علت است که به خاطر این مزیت اندک، تیم های صدرنشین مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا در دور برگشت یک هشتم نهایی میزبان هستند. معایب قانون گل زده در خانه حریف

این قانون با انتقادات زیادی روبرو شده است که معایب آن را می توان از دلایل احتمالی یوفا برای حذف این قانون دانست. یکی از معایب این قانون، مزیت ناعادلانه تیم مهمانِ بازی برگشت در صورت کشیده شدن بازی به وقت اضافه است. به عنوان مثال، در فصل ۲۱-۲۰۲۰ تیم های پورتو و یوونتوس در وقت های قانونی دو دیدار رفت و برگشت به تساوی ۳-۳ رسیدند (نتیجه ۲-۱ در تورین و پورتو). بازی به وقت های اضافه رفت و پورتو که در استادیوم خالی از تماشاگر آلیانتس به میدان می رفت، ۳۰ دقیقه بیشتر برای زدن گل در خانه حریف وقت داشت که توانست این کار را هم انجام دهد. یوونتوس ۳-۲ پیروز شد و مجموع بازی های رفت و برگشت با تساوی ۴-۴ به پایان رسید اما به خاطر گل زده پورتو در وقت اضافه در خانه یوونتوس، این تیم توانست راهی دور بعد شود. بسیاری از کارشناسان معتقدند که خودِ قانون گل زده در خانه حریف منطقی است اما مزیت تیم مهمان در وقت اضافه جهت داشتن ۳۰ دقیقه بیشتر برای زدن گل، ناعادلانه است.  پورتو به لطف گل زده بیشتر در خانه یوونتوس به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسید اما آن ها در ۱۲۰ دقیقه موفق شدند این کار را انجام دهند

یکی دیگر از انتقادات وارده به این قانون، این است که در صورت تساوی مثلا ۱-۱ و ۰-۰ در دو بازی رفت و برگشت، واقعا چه لزومی دارد که صرفا به خاطر دو تساوی، تیمی که یک گل زده راهی دور بعد شود. یک مثال خاص، این موضوع را بیان می کند؛ در نیمه نهایی لیگ قهرمانان فصل ۰۳-۲۰۰۲، تیم های اینتر و میلان که هر دو در استادیوم سن سیرو بازی می کنند به مصاف هم رفتند. بازی رفت به میزبانی میلان با تساوی ۰-۰ و بازی برگشت با تساوی ۱-۱ خاتمه یافت. میلان به خاطر گل زده در خانه حریف! راهی دور بعد شد. درست است که میزان حضور تماشاگران دو تیم در دو بازی متفاوت بود اما می توان گفت میلان نسبت به اینتر، صرفا خوش شانس تر بود. علاوه بر این قانون گل زده در خانه حریف حتی می تواند در مرحله گروهی هم مورد استفاده قرار گیرد. مثلا فرض کنید که دو تیم در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا هم امتیاز شده اند و نتیجه بازی رو در روی دو تیم هم مساوی است اما یک تیم گل زده در خانه حریف بیشتری دارد. در این صورت تیمی که گل زده بیشتر در خانه حریف دارد حتی در صورت داشتن تفاضل گل پایین تر می تواند راهی مرحله بعد شود و این حذف برای تیمی که در خانه خودی گل خورده، بسیار دردناک است.  مزایای قانون گل زده در خانه حریف

قانون گل زده در خانه حریف باعث می شود تیم ها در هر دو دیدار رفت و برگشت به رقابت ادامه دهند و حتی با باخت سنگین در بازی رفت، برای بازی برگشت جای جبران باشد. یک انتقاد به حذف این قانون، کم شدن شانس تیم های ضعیف تر مقابل تیم های قدرتمند است و مزیت گل زده در خانه حریف به تیم های ضعیف تر کمک می کرد تا به لطف گل زده شان در خانه حریف بتوانند به رقابت ادامه دهند. در واقع با حذف این قانون، شانس تیم ها برای کامبک زدن کاهش می یابد. مثلا بدون این قانون، آاس رم نمی توانست با پیروزی ۳-۰ خانگی مقابل بارسلونا راهی نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شود و بازی به وقت اضافه می رفت. این قانون می تواند جذابیت بازی ها را هم کم تر کند. با لغو قانون گل زده در خانه حریف، تیم مهمان تمایلی برای جلو کشیدن ندارد و صرفا دفاع می کند که این مسئله می تواند باعث کم گل تر شدن بازی ها شود. قانون گل زده در خانه حریف معمولا از رسیدن بازی ها به ضربات پنالتی در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا جلوگیری می کند. ضربات پنالتی وابستگی زیادی به شانس دارد و در این صورت می توانیم شاهد رسیدن مسابقات بیشتری به ضربات حساس پنالتی باشیم که این یعنی بخت و اقبال می تواند شانس مهمی در پیروزی تیم ها ایفا کند. 

نظر شما چیست؟ به نظر شما حذف قانون گل زده در خانه حریف به بهبود و جذاب تر شدن فوتبال کمک می کند؟

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: قانون گل زده در خانه حریف لیگ قهرمانان اروپا خاطر گل زده حذف این قانون رفت و برگشت بازی برگشت وقت اضافه تیم مهمان بازی ها تیم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۶۱۴۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸ سانتیمتری که نگذاشت رفیعی، بیرانوند باشد!

آفتاب‌‌نیوز :

امیررضا رفیعی که در چهار بازی لیگ برتر در نقش جانشین بیرانوند نمایش‌های درخشان و قابل قبولی ارائه کرده و در هر چهار مسابقه کلین‌شیت کرده بود در اراک و بازی جام حذفی هم در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت.

رفیعی چه در نیمه نخست چه در نیمه دوم وقت‌های معمول مثل بازی‌های قبلی تیمش با اعتماد به نفس، شجاع و جسور بود و ضمن چند خروج خوب و شجاعانه دو سه شوت حریف را هم مهار کرد و دروازه تیمش را نجات داد.

نمایش خوب رفیعی و البته دو گل پیش افتادن از حریف تیم او را به سمت صعود پیش می‌برد که بالاخره دقیقه ۸۴ مقابل شوت لیموچی تسلیم شد. ضربه نهایی هم به جایی زده شد که رفیعی هیچ حرکتی انجام نداد هر چند حتی اگر شیرجه می‌زد هم کاری از دستش برنمی‌آمد.

رفیعی در صحنه منجر به گل دوم حریف و شوت شروین بزرگ هم تماشاگر بود، اما باز هم نمی‌توان او را مقصر دانست چرا که ضربه مهاجم ایرالکو هم ناگهانی بود هم توپ به منتهی الیه گوشه راست دروازه رفیعی رفت و او سر جایش ماند.

در وقت‌های اضافه رفیعی دوباره یکی دو مهار خوب داشت و البته یک خروج اشتباه هم از او سر زد که شاید با توجه به استرس بالای بازی و شرایط مسابقه می‌توان این اشتباه را طبیعی دانست، اما او در وقت اضافه دوم دو گل دیگر نیز خورد.

در صحنه گل سوم که با ارسال کرنر و ضربه سر شروین بزرگ همراه شد شاید بتوان گفت این دروازه‌بان جوان تا حدودی مقصر بود چرا که بعد از ارسال کرنر او دو قدم به جلو برداشت و می‌خواست خروج کند، اما تردید کرد و منصرف شد تا دو قدم به عقب برگردد و در نهایت با اشتباه مدافعان ضربه سر شروین بزرگ درون دروازه او جای گرفت. در این صحنه البته مدافعان با نگاه خیره به رفیعی اینطور به او القا کردند که مقصر بوده است.

در صحنه گل چهارم ایرالکو، اما رفیعی مقصر نبود چرا که با ارسال توپ عرضی لیموچی هر چهار مدافع پرسپولیس کم آوردند و در مواجهه با ضربه تمام کننده نقی‌زاده کاری از دست رفیعی برنمی‌آمد.

اما با رفتن بازی به ضربات پنالتی همه منتظر بودند ببینند جسارت و شهامت این دروازه‌بان جوان به کار تیم‌شان خواهد آمد یا نه، اما رفیعی موفق به مهار هیچکدام از پنالتی‌ها نشد و در عوض همبازی سابق او گوهری با دو مهار توپ تیمش را به مرحله بعد برد.

اما نکته مهم در مورد حضور رفیعی در ضربات پنالتی اینکه او در بیشتر ضربات، جهت توپ را درست تشخیص می‌داد و عکس العمل سریعی هم داشت و کاملا چالاک بود، اما شاید به خاطر کوتاهی قامت برای مهار پنالتی‌ها اندکی کم آورد.

واقعیت اینکه برای پست فوق‌العاده دشوار و حساس دروازه‌بانی جسارت و شهامت یک اصل است، گلر باید باهوش و چالاک هم باشد، از هوش بالا و قدرت بازیخوانی هم بهره ببرد، خروج‌های به‌موقع با زمان‌بندی درست و قدرت بالای بازی با پا نیز از لازمه‌های درخشش در این پست به حساب می‌آید ضمن اینکه بهره‌مندی از تکنیک دروازه‌بانی در موقعیت‌هایی مثل تک به تک شدن با بازیکن حریف یا مواجهه با شوت به کار گلر‌ها می‌آید، اما اگر همه این‌ها در دروازه‌بان جمع باشد، ولی قامت مناسبی نداشته باشد یک جایی کم می‌آورد.

امیررضا رفیعی در این پنج مسابقه‌ای که برای پرسپولیس به میدان رفت نشان داد از هر فاکتور دروازه‌بانی چیزی در خود دارد و با اعتماد به نفس لازم از پس ماموریتی که به او سپرده شده برمی‌آید، اما قامت کوتاه‌تر او در مقایسه با استاندارد دروازه‌بانی در مواقع اضطراری مثل همین ضربات پنالتی بازی با ایرالکو می‌تواند تعیین کننده باشد.

رفیعی در هفت ضربه پنالتی آلومینیویم جهت چهار ضربه را درست تشخیص داد، اما در نهایت در هیچکدام از این ضربات به توپ نرسید و نتوانست آن را لمس کند.

در پنالتی امیر نوری که توپ به تیر دروازه خورد، در ضربه مهران موسوی، در پنالتی وطن‌دوست و در ضربه نقی‌زاده او جهت ضربه را به درستی تشخیص داد و فقط در سه پنالتی لیموچی، حاجی عیدی و جبیره فریب خورد، اما با وجود تشخیص درست و شیرجه سریع و چالاکی‌اش در پرش به سمت توپ، اندکی کم آورد و به توپ نرسید.

در مشخصات فیزیک او آمده که این دروازه‌بان قامت ۱۸۶ سانتیمتری دارد که در مقایسه با بیرانوند ۱۹۴ سانتیمتری، ۸ سانتیمتر کوتاه‌تر است و شاید اگر همین ۸ سانتیمتر اختلاف نبود رفیعی هم می‌توانست مثل بیرانوند در ضربات پنالتی تعیین کننده باشد. فاکتوری که به کمک احمد گوهری هم آمد، هر چند او دروازه‌بان بسیار باتجربه‌تری نسبت به رفیعی است و او هم بیشتر جهت ضربات پرسپولیسی‌ها را درست تشخیص داد.

منبع: ورزش سه